Στα πλαίσια της εκπομπής ντοκιμαντέρ Εξάντας του Γιώργου Αυγερόπουλου και απο διάφορες θέσεις μέσα στα χρόνια επιμελήθηκα μια σειρά δημοσιογραφικών ντοκιμαντέρ. Δυστυχώς οι περισσότερες εκπομπές έγιναν τα πρώτα χρόνια της εκπομπής, στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha, ο οποίος δεν διαθέτει online αρχείο. Μπορείτε να παρακολουθήσετε όλες τις εκπομπές του Εξάντα (ΝΕΤ) στο internet
Howl – Η Κραυγή
Η Ινδονησία και η επαρχία Άτσε, το επίκεντρο του σεισμού, ένα μήνα μετά το καταστροφικό τσουνάμι της 26ης Δεκεμβρίου ?04. Η κοινωνική, πολιτική και οικονομική αστάθεια της περιοχής και οι επί δεκαετίες προσπάθειες των κατοίκων της για ανεξαρτητοποίηση
49 λέξεις για το χιόνι
Ο Πλανήτης έχει πυρετό και το θερμόμετρο για να τον μετρήσουμε βρίσκεται στη Γροιλανδία. Στην αχανή αυτή γη των Πάγων που λιώνει πλέον με μεγάλη ταχύτητα όλα όσα ακούμε στα δελτία ειδήσεων και διαβάζουμε στις εφημερίδες, συνιστούν την καθημερινότητα των λιγοστών κατοίκων της. Οι Ινουίτ, πιο γνωστοί σε εμάς ως Εσκιμώοι, παρακολουθούν ανήμποροι την ζωή τους να αλλάζει δραματικά και τον Αρκτικό πολιτισμό τους να δέχεται το σημαντικότερο ίσως πλήγμα στην μακραίωνη παγωμένη ιστορία του. Κυνηγοί και ψαράδες παραδοσιακά, βλέπουν τα θηράματά τους να εξαφανίζονται, ενώ η μετακίνηση τους γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνη λόγω του εύθραυστου πάγου και των καιρικών συνθηκών που αλλάζουν απρόσμενα.
Ο Δρόμος προς τη Δύση
Ερευνα και γυρίσματα στην Αθήνα για την ταινία fiction-ντοκιμαντέρ του εικαστικού Κυριάκου Κατζουράκη με θέμα τη Μετανάστευση (2003)
«Η ταινία είναι συνδυασμός ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας. Μια γυναίκα από την πρώην Σοβιετική Ένωση, η Ιρίνα αναζητά στην Ελλάδα μια καλύτερη ζωή και πέφτει θύμα του σεξουαλικού δουλεμπορίου. Περιφέρεται στην Αθήνα με αφορμή την εξαφάνιση μιας φίλης της. Η ιστορία της ξεδιπλώνεται μέσα από μια σειρά προσωπικών εξομολογήσεων και φλας ? μπακ και συνδέεται με τις πραγματικές ιστορίες των μεταναστών στην Αθήνα και τις δικές τους εξομολογήσεις. Σ’ αυτές τις στιγμές της πραγματικότητας η Ιρίνα με κάποιον τρόπο είναι παρούσα σαν «πάσχων άγγελος» και σχολιάζει έμμεσα τον απόηχό τους, συνδέοντας τον παρόντα με τον παρελθόντα χρόνο, το πραγματικό με το φανταστικό. Η παρουσία της ζωγραφικής στην ταινία τονίζει ή εικονογραφεί τα όνειρα και τους εφιάλτες που προκαλεί αυτό το έντονο κομμάτι της σημερινής πραγματικότητας. Δηλαδή, το ξερίζωμα εκατομμυρίων ανθρώπων από τις εστίες τους, την ιστορία που επαναλαμβάνεται».