Πρίν τη μελαγχολία

Αποσπάσματα απο ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο για τον Vilem Flusser που θα βρείτε εδώ

«Ο δημόσιος χώρος συρρικνώνεται χωρικά και επικοινωνιακά, μετατοπίζεται αποκλειστικά μπροστά στον ορίζοντα της οθόνης και τα γεγονότα συμβαίνουν μόνο για την τηλεοπτική τους αποθέωση. Μια νέου τύπου τότε ιστορική συνείδηση γεννιέται, έξω από την καθιερωμένη γραμμικότητα της. Μπροστά σ’ αυτή την τελικότητα, η ιστορία στον καιρό των τεχνικών εικόνων θα είναι όπως επισημαίνει ο Flusser, μια «αιώνια επαναλαμβανόμενη προβολή». Είμαστε ήδη μέσα σ’ αυτό το σκηνικό της τηλε-οπτικής ανίας. Αλλά ενώ όμως ο κοινωνικός ιστός διασπάται, μια άλλη κοινωνικότητα αρχίζει να αναδύεται. Οι χρήστες των υπολογιστών, με τα μάτια καρφωμένα στην οθόνη και τη πλάτη γυρισμένη στον κόσμο, γίνονται σταδιακά μέτοχοι μιας νέας «κοσμικής συνομιλίας», συντονίζονται «σ’ ένα κοινό πρόγραμμα». Μια διαδικτυακή ένωση υφασμένη από χιλιάδες «διαλογικά νήματα», καθιστά την τεχνική κουλτούρα των σύγχρονων εικόνων μια εν δυνάμει πολιτική κουλτούρα».

και πιο κάτω:

«Η κοινωνία της ανίας, της μαζικής κουλτούρας, είναι αποτέλεσμα αυτής της ισχνής ακόμη συλλογικής ευθύνης απέναντι στα media. Όσο θα ενισχύεται η οριζόντια συνδεσμολογία, τόσο θα αυξάνεται ο όγκος της πληροφορίας και τόσο θα υπονομεύεται η μονοσήμαντη εκπομπή. Η συλλογική ενεργοποίηση των χρηστών, η ποικιλωνυμία των εικόνων τους, θα είναι και ο θρίαμβος των πολλαπλών μορφοποιήσεων, το τέλος της ίδιας της ανίας. Μέσα σ’ αυτό το καθεστώς της οριζόντιας δικτύωσης η έννοια της δημιουργίας επανακαθορίζεται».

και ακόμα:

«Μια άλλη έννοια που φαίνεται να αποδομείται πλήρως είναι αυτή της κυριαρχίας. Η κυριαρχία, όπως δείχνει ο Flusser, μέσα από τις εννοιολογήσεις της, είναι μια διαδικασία μορφοποίησης του χάους. Το σύγχρονο όμως χάος των σημείων μορφοποιείται από το διαλογικό παιγνίδι των χρηστών. Ένα διαδικτυακό «εμείς» που ανατροφοδοτεί πληροφοριακά τις εικόνες και αναβαθμίζει το επικοινωνιακό παιχνίδι. Ένα κυβερνητικό «εμείς» που συγκεκριμενοποιεί διαρκώς το παρόν, το χαρακτηρίζει, το μορφοποιεί».

Είμαστε ήδη ένα βήμα μετά απο όλο αυτό που περιγράφει ο Flusser.

Advertisement