Περίεργες αντιδράσεις στην συνάντηση Ντόρας-bloggers

Θα προσπαθήσω να ανασυνθέσω περιληπτικά την ιστορία:
Πριν λίγες μέρες εμφανίζεται στο twitter μήνυμα του Νίκου Δρανδάκη και στην συνέχεια του Nikan , του καρπίδη (του οποίου και η φωτό) και της magica, τα οποία αναφέρουν αναφέρουν ότι υπάρχει κάλεσμα από την ομάδα web της ΥΠΕΞ για μια συνάντηση μαζί της. Κανείς δεν γνωρίζει την ατζέντα της συνάντησης, γιατί όπως προκύπτει στη συνέχεια, δεν υπάρχει συγκεκριμένη ατζέντα. Αν πιστέψουμε τα δημοσιεύματα των 10 bloggers που συμμετείχαν (και δεν έχουμε λόγο να μην το κάνουμε αφού δεν είναι ένα, αλλά περισσότερα και συμφωνούν όλα) η Ντόρα Μπακογιάννη περισσότερο ενδιαφέρθηκε να καταλάβει πως λειτουργεί η μπλογκόσφαιρα και ποιος είναι ο πιο δόκιμος τρόπος να την ενεργοποιήσει στην κατεύθυνση που θα επιθυμούσε η Ελληνική εξωτερική πολιτική παρά να ζητήσει κάτι συγκεκριμένο, να δώσει κατευθύνσεις ή οτιδήποτε άλλο που θα παρέπεμπε σε μια κάθετη μορφή απεύθυνσης. Στη συνέχεια ξεκινάει η κριτική.
Πρωταγωνιστικό ρόλο παίρνει το http://macedonia-greece.blogspot.com/ το οποίο κατηγορεί την Ελληνική κυβέρνηση γιατί δεν διαθέτει έμμισθους κονδυλοφόρους στο internet γράφοντας τα εξής:
«Ως γνωστό εδώ και 15 χρόνια οι Σκοπιανοί χρήστες του internet επιδίδονται , με τη βοήθεια του κράτους, σ’ ένα ασταμάτητο παιχνίδι διαδικτυακής προπαγάνδας με θύμα την ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ της Μακεδονίας». Και συνεχίζει παρακάτω: «Από την Ελληνική πλευρά η ΑΜΥΝΑ για τα Ελληνικά θέματα είναι υποχρέωση 15 ρομαντικών πατριωτών που ξημεροβραδιάζονται διαδίδοντας τις Ελληνικές θέσεις, απαντώντας στα ψέματα των Σκοπιανών κι όλα αυτά … ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ«. Και συνεχίζει: «Διαπιστώνουμε ότι η Ελλάδα ΔΕΝ διαθέτει ομάδα έμμισθων χρηστών που μπορούν να χειριστούν την προβολή της χώρας διεθνώς. Αυτή ήταν και η αφορμή της συνάντησης που επεδίωξε η Υπουργός με τους bloggers».
Στη συνέχεια το εν λόγω blog παρεκτρέπεται σε απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς προσώπων δια της ταύτισης τους με τη Φιλελεύθερη Συμαχία, την οποία θεωρεί «ανθελληνικό στοιχείο» και καταλήγει λέγοντας : «ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ οι φωστήρες της κας Μπακογιάννη να καλούν για συμβουλές επί εθνικών θεμάτων, bloggers της Φιλ.Συμμαχίας που υποστηρίζουν τα Σκόπια στην πλαστογράφηση της ιστορίας μας και άλλους που ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ή ΑΓΝΟΟΥΝ την ύπαρξη του Σκοπιανού στην διαδικτυακή τους παρουσία;» (σ.σ. και οχι εμάς που σερβίρουμε καθημερινά εθνεγερτικά μηνύματα, καλέσματα σε συλλαλητήρια και ειδικευόμαστε γενικώς σε κάθε λογής εθνοπατριωτισμό;)
Το αστείο της υπόθεσης είναι πως το κείμενο αυτό – copy-paste σε ορισμένες περιπτώσεις – το αναπαρήγαγαν και Bloggers που δεδηλωμένα κινούνται σε πολιτικούς χώρους που επισήμως υποστηρίζουν την (για πρώτη φορά) εθνική πολιτική της χώρας στο θέμα που δείχνει να φέρνει αποτελέσματα. Σε ένα άλλο στιγμιότυπο, (άσχετο;) ο πρόεδρος του Λάος – Καρατζαφέρης βγήκε στο δελτιο ειδήσεων του Mega μετά τη Βουλή και άνοιξε το θέμα των έμμισθων και ελέγξιμων από το κράτος δημοσιογράφων καθώς και των μυστικών κονδυλίων του υπουργείου εξωτερικών. Και για να κλείσουμε με την ανασκόπηση γράφει σήμερα το ΑΝΤΙWEBLOG: «Πως διαχειρίζεται τα μυστικά κονδύλια του Υπουργείου Εξωτερικών η Ντόρα; Ο ραδιοφωνικός σταθμός του Δήμου Αθηναίων από εποχής Έβερτ μέχρι σήμερα δεν λειτούργησε ως φυτώριο κομματικών και προσωπικών δημοσιογράφων; Οι 120 δημοσιογράφοι που πληρωνόντουσαν εκεί επί Ντόρας τι ακριβώς έκαναν; Μήπως πάει να επαναληφθεί το ίδιο και στην μπλογκόσφαιρα»;

Τα σχόλια μου: Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι αν οποιοσδήποτε από εμάς αντιλαμβάνονταν ότι το ΥΠΕΞ η οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία του κράτους κατασκευάζει μυστικούς παρακρατικούς μηχανισμούς, προκειμένου να προπαγανδίσει, ή να ελέγξει οποιοδήποτε πεδίο θα καταδικάζαμε μετά βδελυγμίας την ενέργεια ως βαθιά αντιδημοκρατική και επικίνδυνη για τα δημόσια θέματα και τη λειτουργία του πολιτεύματος. Βιώνουμε μέρες πλουραλιστικού διαλόγου – στις μικρές μας έστω κοινότητες – χάρη στο δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου το οποίο -προς το παρόν τουλάχιστον- γίνεται σεβαστό από την πολιτεία πιστεύοντας ότι αυτή η πολυπλοκότητα, αυτός ο πλούτος των απόψεων, η ενεργοποίηση της κοινωνίας δυναμώνει τη λειτουργία της δημοκρατίας και τις θέσεις μας. Είμαστε όλοι συμμέτοχοι στο διάλογο και όλοι εκτεθειμένοι στον κριτικό λόγο. Αυτό, όπως θαυμάσια (αν και με υπερβολικό τρόπο – κατά τη γνώμη μου) μας θύμισε ο Elikasσε μια άλλη υπόθεση (habacuc) είναι η μόνη μας ασφάλεια και η μόνη μας δύναμη, την οποία όμως, τείνουμε να απολύουμε, παρόλο που σαν Ελληνες – για να χρησιμοποιήσω και ένα επιχείρημα που φαντάζομαι ότι θα συγκινεί του εθνικίζοντες – ιστορικά κατασκευάσαμε. Αποτελεί πρόβλημα η κάθετη επιβολή μιας άποψης, μιας ανάγνωσης ή μιας τακτικής. Το ίδιο το internet είναι ακριβώς μια πρόταση διεξόδου από αυτά τα μοντέλα χειραγώγησης της πολιτικής ή της επικοινωνίας. Με βάση τα παραπάνω, εύκολα μετακινείται κανείς και προς δυο άλλα συμπεράσματα: Η μπλογκόσφαιρα είναι ένα χαοτικό σύστημα απόψεων και πληροφοριών το οποίο ενδυναμώνει το διάλογο – άρα την λειτουργία της κοινωνίας και της δημοκρατίας μας. Οποιαδήποτε κάθετη ενέργεια σε αυτό, μέσω του συντονισμού, της καθοδήγησης κοκ είναι καταδικασμένη γιατί στρέφεται κατά της φύσης του συστήματος. Επειτα η εξωτερική πολιτική δεν είναι και δεν πρέπει να είναι μονοπωλιακό δικαίωμα κανενός. Η ανάγνωση της ιστορίας και της ταυτότητας, το περιεχόμενο των λέξεων πατριωτισμός, Ελλάδα, Έλληνας και ότι άλλο σχετικό μπορεί να σκεφτείτε δίνεται ταυτόχρονα από τον καθένα μας ξεχωριστά και σε ένα βαθμό συμφωνείται από εποχή σε εποχή συλλογικά πάνω σε στοιχεία και σε διάλογο. Και ακόμα και όταν δεν συμφωνούμε όλοι μεταξύ μας – πάντως αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλο στο σύνολο αναφοράς και δεχόμαστε την αλληλεπίδραση.
Αποψη μου συνεπώς είναι πως:
1) Είναι προς τιμήν της Ντόρας Μπακογιάννη που αναγνωρίζει σε αυτή την νέα έκφραση της κοινωνίας των πολιτών συνομιλητή και ψάχνει τρόπο να την εντάξει στο διάλογο. Θα ήταν κατακριτέο αν προχωρούσε σε εύκολες και αναποτελεσματικές λύσεις του τύπου «προσλάβετε» δέκα bloggers να μας κάνουν τη δουλειά. Επ’ουδενί δεν θα πρέπει να εποφθαλμιά κανείς τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου εξωτερικών για αυτή τη δουλειά.
2)Θεμιτά κατά τη γνώμη μου επέλεξε ανθρώπους που είτε η ομάδα της ήδη γνωρίζει είτε δείχνουν έντονη δραστηριότητα περισσότερο στην ανάπτυξη του ίδιου του μέσου και λιγότερο στην διατύπωση πολιτικών απόψεων. Απο κάπου πρέπει να αρχίσουν και σίγουρα δεν πρέπει να ταυτιστούν με διάφορους εθνο-φωνακλάδες. Κάθε λογικός άνθρωπος το καταλαβαίνει αυτό.
3) Είναι -οχι μόνο- απολύτως άσχετη η βολή κατά των πολιτικών πεποιθήσεων των 10 bloggers αλλά και επικίνδυνη για τη λειτουργία του διαλόγου και της δημοκρατίας. Είχα την εντύπωση πως έχει λυθεί το ιστορικό ζήτημα του πατριωτισμού και του ποιος είναι αγνός εκφραστής του. Δεν υπάρχει. Ολοι προσφέρουμε κατά πως νομίζουμε ότι πρέπει. Η επιστροφή στη πατριωτική τάξη μόνο κινδύνους εγκυμονεί (δε χρειάζεται να θυμηθούμε ημερομηνίες φαντάζομαι). Η φιλελεύθερη Συμμαχία όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους είναι μια ελληνική πολιτική οργάνωση η οποία προσφέρει, όπως και όλες οι υπόλοιπες. Ειδικά στο θέμα του Παναγιωτη Δημητρά και του Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι, έχω να παρατηρήσω ότι έκαναν πολύ σημαντική δουλειά την οποία αν είχαν πάρει στα σοβαρά διάφοροι ιθύνοντες θα βλέπαμε λιγότερες καταδικαστικές αποφάσεις από διεθνείς φορείς για τα ανθρώπινα δικαιώματα που κουρελιάζονται στη χώρα. Αλλά αυτά φαντάζομαι δεν συγκινούν ιδιαίτερα κάποιους πολεμοχαρείς Εθνοπατριώτες.
4) Ας μην ζητάει και ας μην υπονοεί κανείς ότι πρέπει να προσληφθούν bloggers για να κάνουν εθνική προπαγάνδα. Αυτό θα έκανε ζημιά σε εμάς τους ίδιους πρώτα αφού θα μας απέκοπτε από την ζωντάνια και την δυνατότητα επιρροής δια του διαλόγου. Αντίθετα πρέπει να ζητάμε την μέγιστη δυνατή πληροφόρηση και αλληλεπίδραση για τα πάντα. Ελπίζω οι 15 ρομαντικοί να εξακολουθήσουν να κάνουν ότι κάνουν εθελοντικά και μακάρι να βρεθούν άλλοι 15 που διαφωνούν μαζί τους αλλά κάνουν την ίδια δουλειά από άλλη οπτική γωνία γιατί αυτό βοηθάει την ενδυνάμωση των επιχειρημάτων μας. Ελπίζω το ΥΠΕΞ να δουλέψει στην κατεύθυνση παροχής πληροφόρησης ειδικά προς τους Ελληνόφωνους ή ελληνικής καταγωγής bloggers εκτός συνόρων (σ.σ. που μεταξύ μας είναι πιο ευαίσθητοι από τους ευαίσθητους εθνικιστές εδώ και πολλές φορές πιο ώριμοι και ουσιαστικοί στην κριτική τους) και να μην προχωρήσει σε μεθόδους «παλαιού τύπου».
5) αναπόφευκτο πολιτικό σχόλιο: Τα καλέσματα σε συλλαλητήρια και εθνική εγρήγορση δεν δουλεύουν 20 χρόνια τώρα. Αντίθετα η ρεαλιστική πολιτική του τελευταίου διαστήματος η οποία τυγχάνει και διακομματικής στήριξης και η οποία εδράζεται πάνω σε διεθνώς αποδεκτές αρχές, δείχνει να δουλεύει. Δεν νομιμοποιούνται και πολύ στα μάτια μου οι οπαδοί των Ανθιμων και των Ζουράρηδων μετά από αυτή τη απλή διαπίστωση. Αν υποθέσουμε ότι κάθε συλλογικός σχηματισμός (και τα κόμματα) εκφράζει ένα κομμάτι της κοινωνίας που έχει ισχυρότερους δεσμούς με κάτι διαφορετικό (στα σώματα ασφαλείας ας πούμε παραδοσιακά έχουν μεγαλύτερη επιρροή δεξιές, ακροδεξιές και αντιδραστικές δυνάμεις, αντίθετα στους Πανεπιστημιακούς και τους διανοούμενους έχει μεγαλύτερη επιρροή η αριστερά. Στους μικρομεσαίους η Σοσσιαλδημοκρατία κοκ) τότε οι εθνικιστές δεν έχουν παράσχει καλές υπηρεσίες μέχρι σήμερα στον κόσμο που είναι ευαίσθητος στα εθνικά θέματα (για παράδειγμα στους Μακεδόνες που εύλογα ανησυχούν περισσότερο για το ζήτημα των Σκοπίων). Η επιρροή τους ήταν μεγάλη στα εθνικά θέματα εδώ και είκοσι χρόνια αλλά τα αποτελέσματα λιγότερο από φτωχά.
Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε ακόμα αλλά φτάνει νομίζω. Στόχος μου ήταν απλώς να υπενθυμίσω μερικές βασικές -κατά τη γνώμη μου – αρχές που είτε είναι εγγενείς στο μέσο, είτε καλό είναι να χαρακτηρίζουν το ήθος του διαλόγου μας. Και βεβαίως να υπερασπισθώ τους bloggers οι οποίοι υπέπεσαν στο παράπτωμα του διαλόγου με μια υπουργό. Οχι κύριοι που ασκείτε κριτική. Κάνετε λάθος.