Μεγάλος ιντερνετικός Αδελφός η Google

Αν θέλει μπορεί να γνωρίζει κάθε πότε είστε στο Διαδίκτυο και για πόσο, πού πηγαίνετε, τι ψάχνετε, αν αγοράζετε ή όχι, αν ασχολείσθε με το video ή τη φωτογραφία, αν γράφετε, «τι» γράφετε, αν έχετε χόμπυ, τι δουλειά κάνετε, ακόμη και το ποιος είστε, πού μένετε, και ποιο είναι το τηλέφωνό σας. Δεν πρόκειται για κάποια επικίνδυνη μυστική παρακρατική υπηρεσία που έχει βάλει στο στόχαστρο τις πολιτικές μας ελευθερίες, αλλά για τη μηχανή αναζήτησης Google, τη νέα «αυτοκρατορία του κακού», όπως την αποκαλούν πλέον οι υπερασπιστές των ατομικών δικαιωμάτων. To κείμενο μου όπως δημοσιεύτηκε στην χθεσινή Καθημερινή (1/7/2007). Την επιεικια σας παρακαλώ, η αρχισυνταξία για να το χωρέσει έκανε λάθη στο editing που βγάζουν μάτι, όπως οτι η Google στέλνει διαφημιστικά μηνύματα – αντί του ορθού προβάλει προσωποποιημένα διαφημιστικά μηνύματα και άλλα τέτοια. Ξαναμαζεύω πάντως έστω κι έτσι τα προβλήματα που προκύπτουν απο το τρίπτυχο, ασφάλεια, ιδιωτικότητα, ανάπτυξη υπηρεσιών. Διαβάστε την συνέχεια

Δεν πέρασε ένας μήνας από τότε που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καλούσε τον διαδικτυακό γίγαντα να προσαρμοστεί στους κανόνες προστασίας του ιδιωτικού απορρήτου στην Γηραιά Ηπειρο και η Διεθνής Αμνηστία την εγκαλούσε για συνεργασία με την αυταρχική κινεζική κυβέρνηση στη λογοκρισία των υπηρεσιών που παρέχει εκεί – κατά παράβαση μάλιστα του ίδιου του moto της εταιρείας, η οποία στήθηκε πάνω στην αντικειμενικότητα και την καλή πρόθεση (don’t be evil).

Στο μαύρο της λίστας

Τώρα, η βρετανική μη κυβερνητική οργάνωση παρακολούθησης των ατομικών ελευθεριών Privacy international, την κατατάσσει τελευταία στον κατάλογο των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο Διαδίκτυο, χαρακτηρίζοντάς την μάλιστα «εχθρική» προς την προστασία της ιδιωτικής ζωής των χρηστών και τοποθετώντας ακόμα και την Microsoft (που έχουμε όλοι αγαπήσει να μισούμε εδώ και είκοσι χρόνια) πιο ψηλά στον σχετικό πίνακα.

Κολοσσοί, όπως οι Apple, ebay, Yahoo! κ.ά., αξιολογήθηκαν με βάση μια χρωματική γκάμα κίτρινο-μαύρο (όπου κίτρινο ο απόλυτος σεβασμός στην ιδιωτική μας ζωή και μαύρο η παντελής απουσία σεβασμού). Η οργάνωση μελέτησε είκοσι δείκτες (μεταξύ αυτών, αν οι χρήστες τους μπορούν να διαγραφούν εύκολα από τις υπηρεσίες τους, το επίπεδο των πληροφοριών που συλλέγουν για κάθε χρήστη, ο χρόνος αποθήκευσης των δεδεομένων αυτών κ.ά.) προκειμένου να καταλήξει στο χρώμα που θα απέδιδε σε κάθε μία από τις εταιρείες. Από την έρευνα προέκυψε ότι καμία εταιρεία δεν άξιζε να πάρει κίτρινο χρώμα και μόνο μία έπρεπε να πάρει μαύρο: η Google.

«Γνωρίζουμε πως η απόφασή μας να βάλουμε την Google τελευταία στην κατάταξη θα αμφισβητηθεί, όμως βρήκαμε ότι ασκεί πολλές εχθρικές πολιτικές ως προς την προστασία της ιδιωτικής ζωής των πολιτών», αναφέρεται στην έκθεση της οργάνωσης. «Οι χρήστες των υπηρεσιών της θα πρέπει να δεχθούν ότι η εταιρεία μπορεί να αποθηκεύσει έναν πολύ μεγάλο αριθμό πληροφοριών γι’ αυτούς, συχνά μάλιστα επ’ αόριστον. Μέσω της υπηρεσίας κοινωνικής δικτύωσης Orkut, μπορεί να έχει πρόσβαση σε επιπλέον προσωπικές πληροφορίες, όπως όνομα, διεύθυνση, τηλέφωνο, χόμπι και άλλα. Μέσω της μπάρας που εγκαθιστούν οι χρήστες στον browser που χρησιμοποιούν, η Google μπορεί να καταγράφει τις λέξεις που ψάχνουν, ενώ με τα cookies, προγράμματα που εγκαθίστανται στον σκληρό τους δίσκο, μπορεί να παρακολουθεί τις κινήσεις τους στο Internet». «Η Google είναι η νέα Microsoft», δήλωσε χαρακτηριστικά ο διευθυντής της οργάνωσης Σάιμον Ντέιβις.

Προσπαθώντας να αμυνθεί στις αλλεπάλληλες επιθέσεις που δέχεται τελευταία, η εταιρεία εξέδωσε μια ανακοίνωση, στην οποία αναφέρει πως η εμπιστοσύνη των χρηστών είναι κρίσιμη για τις υπηρεσίες που προσφέρει και γι’ αυτό προστατεύει δυναμικά την ιδιωτική τους ζωή.

«Διαφανή προϊόντα»

«Προσφέρουμε προϊόντα που είναι διαφανή ως προς το είδος των πληροφοριών που συλλέγονται και ενθαρρύνουμε τους χρήστες να ελέγχουν τα προσωπικά τους δεδομένα». Προς απόδειξη των λεγομένων της επιδεικνύει την άρνησή της να παραχωρήσει στην αμερικανική κυβέρνηση τους πίνακες με τις λέξεις και φράσεις που αναζητούν οι χρήστες στο Διαδίκτυο αλλά και την προ ημερών συμφωνία της με την Ευρωπαϊκή Ενωση να μην κρατάει φακέλους με στοιχεία των χρηστών για περισσότερους από 18 μήνες. Ομως αυτά δεν φαίνεται να πείθουν όσους ασκούν κριτική στις ενέργειές της. Η κυριαρχία της εταιρείας στη διαφήμιση στο Διαδίκτυο σε συνδυασμό με τη κυριαρχία της στη ροή των πληροφοριών ανάμεσα στους χρήστες μέσω της μηχανής αναζήτησης, της παρέχουν μια δύναμη πάνω στους πολίτες του κόσμου, που κανείς δεν είχε ως σήμερα. Οι ομοσπονδιακές υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν ξεκινήσει έρευνα γύρω από την απόκτηση της διαφημιστικής εταιρίας DoubleClick από την Google (κόστους τριών δισ. δολαρίων). Επειτα από επίμονα παράπονα πολλών οργανώσεων ατομικών δικαιωμάτων, οι κρατικές αμερικανικές υπηρεσίες ερευνούν τις επιπτώσεις από τον συνδυασμό των δεδομένων μεταξύ διαφορετικών τραπεζών πληροφοριών, πρακτική που χρησιμοποιείται προκειμένου να αποκαλύπτονται οι συνήθειες των χρηστών και να προσαρμόζονται σχετικά οι υπηρεσίες (να αποστέλλονται διαφημιστικά email).

«Είναι πολύ δύσκολο να μη συγκεντρώνουμε στοιχεία και να τα κρατάμε για λιγότερο από 18 μήνες», δήλωνε ο εκπρόσωπος της εταιρείας Πίτερ Φλάισερ στους «Φαινάνσιαλ Τάιμς». «Ετσι αναλύουμε συνήθειες που μας επιτρέπουν να κάνουμε τις υπηρεσίες μας καλύτερες –που σημαίνει πιο προσωπικές– και να προστατεύσουμε τους χρήστες μας από επιθέσεις και κακόβουλες ενέργειες». Τα στοιχεία αυτά όμως έχουν και εμπορικά αξιοποιήσιμο χαρακτήρα. Η Google αρνείται επίμονα να αποκαλύψει πώς χρησιμοποιεί τα στοιχεία από τη μια υπηρεσία της στην άλλη και τι είδους αναλύσεις κάνει.

Cookies για 30 χρόνια

Οι «πιο προσωπικές υπηρεσίες» είναι το ιερό δισκοπότηρο των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο Internet και κανείς δεν δείχνει ικανοποιημένος ακόμα από το επίπεδο «προσωπικών υπηρεσιών» που έχει πετύχει. Επιπλέον, εταιρείες όπως η Google αλλά και κάθε είδους τηλεπικοινωνιακός πάροχος σε Ευρώπη και Αμερική υποχρεούται να κρατάει κάποια στοιχεία των χρηστών των υπηρεσιών του, προκειμένου αυτά να αξιοποιηθούν επί δικαστική συνδρομή. Μπορούν άραγε να ικανοποιηθούν αυτές οι ανάγκες χωρίς να παραβιαστεί η ιδιωτική ζωή των πολιτών;

Τα cookies που εγκαθιστά η υπηρεσία στον σκληρό σας δίσκο έχουν διάρκεια ζωής τριάντα ετών. Είναι βέβαιο πως αν διαχωριστούν οι λειτουργίες (αναζήτηση, διαφήμιση κ.ο.κ.) τότε μπορεί αν μάθει αυτό που θέλει πολύ γρήγορα. Γιατί πρέπει να κρατάει η Google στους servers της την πληροφορία ότι αναζητήσατε τη λέξη «σεξ» ή «κουζίνα» επί δεκαοχτώ μήνες και όχι μόνο μερικά λεπτά; Αυτές είναι μερικές από τις ερωτήσεις που διατυπώνονται σε φόρουμ της κοινότητας των προγραμματιστών, χωρίς να έχει δοθεί μέχρι σήμερα ικανοποιητική απάντηση. Μήπως η Google έχει ήδη μετατραπεί σε μια τεράστια μηχανή… παρακολούθησης όλων μας;